Erik in Sudan: augustus 2011

Hee allen,

Tijd geleden dat ik wat heb laten horen, maar daar was 1 goede reden voor. Mn scriptie moest gisteren ingeleverd worden (zat Erik dan nog op school vragen sommige zich dan af, ja dat was ikzelf ook bijna vergeten).
Na vorige week van mn begeleidster te hebben gehoord dat het wel heel lastig werd om de deadline te halen heb ik de versnelling even 20 tandjes hoger gezet. En is t toch gelukt, ik mag mn scriptie verdedigen! En nog wel in mn vakantie, dus dat is een goede timing. 20 september mag ik komen opdraven en als het goed is ben ik dan na 23 jaar school eindelijk een keer klaar. Dus nog even duimen dat de verdediging goed gaat, maar dat is hopelijk geen probleem. Voor geïnteresseerden die nog tijd over hebben het is om 16:00 op de Erasmus in Rotterdam.

Voor de rest was ik vorige keer gebleven bij het verhaal dat ik naar Gereida was geweest. Inmiddels heb ik ook Ed Daein bezocht, het enige gebied waar ik nog niet was geweest. Eerst ben ik uit Gereida naar Nyala gevlogen. In Nyala begon de Ramadan, dus ik zo sportief geweest om een dagje mee te doen. Dat vonden sommige wel knap, en sommige lachten me uit, want dat hoefde ik toch helemaal niet te doen?!? Maar nadat ik de lunch had overgeslagen begon iedereen het te geloven. De programma coördinator van Gereida had nog gezegd dat ik me na een dagje Ramadan topfit zou voelen. Nou aan het eind van de dag had ik alleen koppijn van het geen water drinken en had ik een enorm rammelende maag. Dus niet echt voor herhaling vatbaar, dat “niet eten” vind ik nog niet zo erg maar “niet drinken” is gewoon echt niet goed voor je in deze hitte. Maar de zelf gemaakte spaghetti smaakte wel erg goed, en zelfs de volgende dag eten was lekkerder dan normaal. Heb wel respect voor de mensen die dit 29 dagen vol houden. Al gaat de productiviteit vaan sommige wel erg omlaag.

Maar goed ik begon mn verhaal dat ik naar Ed Daein ben geweest, ter plaatse was net een exchange visit bezig tussen de ZOA project officers van de verschillende gebieden, dus het was gezellig druk. Veel gepraat over de Islam en krijg steeds meer het gevoel dat het wel erg dicht bij het christendom ligt. Verhaal van Adam en Eva was bijna identiek en ook het geboorteverhaal van Jezus zat weinig verschil in. Alleen wij zijn gestopt bij Jezus en zij hebben nog een extra profeet, Mohammed (zoals 10 procent van de mensen hier heten).

Verder is Ramadan een erg gezellige tijd, met z’n allen eten, je ziet iedereen buiten zitten en je krijgt geregeld ’s avonds eten aangeboden.

De tweede (en laatste avond, ja ben er maar heel kort geweest) waren we met z'n allen uitgenodigd om bij de logitieke manager te komen eten. Wel grappig om te wachten tot de moskee oproept om te gaan eten. En dan is t ook zo snel mogelijk alles naar binnen vouwen. Was goed te eten, alleen hebben ze een soort pudding van meel genaamd assida, wat erg warm was. Iedereen zat erin te graaien, dus ik denk neem ook een beetje, nou verbrande bijna mn vingers en om niet onbeleefd te zijn zo snel mogelijk in mn mond gepropt, maar t goedje is nogal kleverig, dus in plaats van 1 probleem had ik nu twee problemen. Gelukkig niet naar het brandwondencentrum over gebracht, maar denk dat je getraind moet zijn om het te kunnen eten. Verder tijdens t eten kwam de jongste zoon even aangewaggeld, die wou ook wel wat lekkers eten, dus ik denk ik pak een falafel voor het ventje (klein, rond, gefrituurd en iets van meel aan de binnenkant en aan de buitenkant een krokant korstje) dus draai me om, hij kijkt in me gezicht en rent huilend weg. Waarschijnlijk had ie nog niet heel veel blanken mensen gezien (of mijn gezicht stond m niet aan)

Vrijdags weer terug gevlogen naar Khartoum. Zaterdag een potje getennist (ja weer verloren van Bart), maar het was een ravage op de tennisbaan, hekken lagen om en op een feestterrein midden allemaal kapotte plastic stoelen. Later gehoord dat er een zanger op zou komen treden, en die kwam uiteindelijk niet, was daarna in rellen uitgebroken. Was al 2 weken geleden gebeurd, maar blijkbaar was het politierapport nog niet klaar om het te kunnen opruimen.

Woensdag stond mn volgende trip al weer gepland, naar Gedaref. Dit is een programma gebied in het oosten van het land wat we net hebben geopend. Het voordeel hiervan is dat je gewoon met de auto kan. Het is iets meer dan 4 uur rijden. Woensdagmiddag zijn we heen gereden, even de mensen ontmoet, en gelijk maar door naar het guesthouse, want de zonsondergang was bijna zover. Er is nog geen keuken daar, maar gelukkig hadden we vriendelijke buren, die gelijk een grote plaat met eten over de schutting heen gooiden (euh nee gewoon gaven natuurlijk). Wel is in dit gebied een grote muggenplaag, en daarbij gevoegd, dat mn bed te klein was, waardoor ik met mn voeten buiten het bed lag en daardoor mn muskietennet niet zoveel nut had, en we nog geen kussens hadden en er iemand vreselijk lag te snurken heb ik niet echt best geslapen. Daarbovenop kreeg ik dus nog het vrolijke mailtje van mn begeleidster de volgende dag, dus ik had echt een topdag. Wel goed om even bij het team geweest te zijn geweest om uit te leggen hoe alles administratief werkt. Maar na nog zo’n slechte nacht geslapen, was ik blij dat we ’s ochtend om zes uur weer terug gingen. Helemaal gebroken terug heb ik toen het hele weekend, en afgelopen dagen gewerkt aan mn scriptie, met af en toe nog wat werk tussendoor. Dus was gisteren helemaal kapot. Maar goed het was het gelukkig waard!

Zaterdagmiddag komen de accountants uit NL en die gaan even kijken of mijn accountants en ik het wel goed hebben gedaan. Maar denk dat t wel goed zit. Ze gaan voornamelijk naar Darfur dus zie ze niet erg veel. En dan is het volgende week al zover om voor een workshop naar Ethiopië te gaan. Maandag tot en met woensdag is een HR management workshop. Ik doe op het moment nog niet zoveel met HR maar is denk ik wel goed om te leren. En donderdag en vrijdag zijn dan nog 2 dagen financiële workshop. Dagen daarna heb ik even vrij om Addis (en misschien omgeving) te zien. De 7^de vlieg ik weer terug naar Khartoum.

Heb me nog niet erg verdiept in Ethiopië dus ga nu maar eens kijken wat er te beleven is, en of er nog een mooi hotel is te vinden voor na de workshop. Iemand die al eens in Ethiopië geweest en die nog goede tips heeft mag me natuurlijk altijd mailen!

En het is gek om te zeggen maar tot over een paar weekjes.

Groeten

Erik

Nog zomaar even wat foto's