Einde winter

Beste mensen,

Inmiddels is de winter hier al weer voorbij, helaas.Sommige van jullie zouden tekenen voor 38 gaden, maar hier hadden we liever nog een beetje frisse lucht gehad. Het enige vordeel is dat de douche weer warm  is en niet steenkoud.

Laatste keer gebleven dat we gingen kamperen met mensen van de kerk. We zijn vrijdagmiddag gaan rijden, uurtje of 2 naar het noorden. Net voordat we er waren zagen we een paar blanke met pech, waren ook mensen van de kerk, waarbij de koppeling kapot was gegaan. Deze zijn verder gesleept tot de campingplaats (en de volgende dag de hele weg weer terug). Aangekomen een mooie plek om te kamperen. Mooie rots om op te klimmen en mooi uitzicht vanaf de top.

’s Avonds met zn allen gebbq’t iedereen had wat meegenomen, maar de meeste veel te veel dus genoeg om te eten. Geslapen onder een  mooie sterrenhemel in een musquitotentje (net zoiets als de binnentent van een normale tent). Volgende ochtend zijn we naar de Nijl gereden, wat gezwommen, al was het nog wel erg koud. Daarna een boottochje van een uur gedaan, en dan waan je je toch even niet in Sudan omdat alles groen is. Daarna gerelaxet en visje, pizza, watermeloen en overige restjes gegeten. Geweldige plaats om te zijn, maar dat zien jullie wel aan onderstaande foto’s.

Afgelopen dinsdag  mn nek verrekt met voetballen, was niet echt een pretje. Nou weten jullie allemaal dat ik niet kan voetballen, en dat ik altijd wat heb. Maar dit had ik nog niet gehad. Wou een bal koppen, maar deze kwam achter me dus maak een rare beweging met mn nek, wat mn spieren in mn nek niet zo leuk vonden. Woensdag kon ik mijn nek gewoon niet naar links draaien, beetje vreemd, maar nu is het alweer een stuk beter. Wel mooi dat mn moeder vertelde op de tennis dat het in mn nek was geschoten, riep een ander die het niet goed had verstaan “Wat?, is Erik in zn nek geschoten?”.  

Op mn werk nog steeds druk met van alles en nog wat. Zondag bijvoorbeeld moesten we 4 auto’s naar Darfur vervoeren. Helaas is de weg niet veilig genoeg, dus moesten ze met de trein. Dus in convoi naar het treinstation gereden, en daar de auto’s opgeladen. Een lokale medewerker zou meegaan met de trein, dus hem erachter gelaten. Volgende dag bericht dat de trein nog niet vertrokken was, dag erna ook nog niet en eindelijk woensdagochtend eindelijk vertrokken. Onze medewerker heeft dus 3 nachten bij de auto’s geslapen om ze in de gaten te houden, niet echt een pretje, maar ja volgens mij nemen ze het zoals het komt. Trein doet er ongeveer een week over, dus hij zal niet echt fit terug komen. Verder heb ik deaccountants weer op bezoek, dus moet in ieder geval nog 2,5 week in Khartoum blijven voordat ik weer kan reizen naar Darfur of Gedaref.

Voor de rest zijn mn  ouders van plan om in Maart te komen,  visa aanvragen zijn al in proces, ze hebben al inentingen gehaald, dus lijkt erop dat het gaat gebeuren. Echt leuk om familie hier te mogen ontvangen. Ben benieuwd of het allemaal gaat lukken, want een visa aanvragen is altijd een moeilijkheid hier.

Ik ga nog even van de hitte genieten J Iedereen een goed weekend!

Groeten

Erik

Met een yoghurt gezicht komen de vliegen wel op je af.