Augustus 2013

Hee allen,

Ook nu weer 3 maanden tussen het vorige verslag en deze, maar nu heb ik een betere reden, omdat ik er nog even tussenuit ben geweest naar NL. Daarin zaten 2 weken training, en ook gelukkig nog 1 weekje vakantie, waardoor ik nog steeds redelijk uitgerust ben. Daarnaast goede herinneringen aan de weekenden met Concert at sea, pitch en put met de familie, maar natuurlijk het hoogte punt de bruiloft van Gertjan en Iris (en bijbehorende vrijgezellenfeest van Gertjan 3 weken ervoor). Voel me gezegend dat ik al deze leuke dingen mee kan maken, en dat familie en vrienden altijd weer even gezellig en gastvrij doen, zodat ik het gevoel heb dat er nog niet veel is veranderd.
Het is jammer dat ik een aantal dingen moet missen, maar ik krijg er gelukkig nog altijd meer voor terug dan dat ik moet inleveren. 

Dan maar even naar de dag na de bruiloft, 7 Juli, helaas moest ik wat vervroegd terug naar Sudan, maar Cor, een collega van HQ (hoofdkantoor), is meegekomen om te ondersteunen. Deze reisde dezelfde dag als ik dus dat was gezellig. We maakte een tussenstop op Amman (Jordanië), mooie luchthaven was alleen midden in de nacht dus niet zoveel te beleven. Heb al een paar keer met Cor getennist en ook een heleboel potjes geklaverjast. Daarnaast is het goed om iemand te hebben die de programmatische kant van het werk oppakt, zolang we hier met minder mensen zitten. Inmiddels is zijn vrouw (Liesbeth) hier ook voor vakantie, die is 2 weken geleden gekomen en gaat volgende week terug.

Op 11 juli mn 30^ste verjaardag gehad, ja ik weet het, ik word oud. Was gepland in NL, dus had er hier maar niet teveel ruchtbaarheid aangegeven. Wel een spelletjesavond met een aantal vrienden ingepland. Daar aangekomen kwam een collega van Nelleke met een hele grote taart aangelopen. Wel erg attent van Nelleke om dat even door te geven en daardoor had ik toch nog een beetje verjaardag.

De 12^de startte de  ramadan en dan ligt de hele organisatie op zn gat. Want iedereen is moe, omdat ze laat naar bed gaan, en om 4 uur hun wekker zetten om nog wat te eten voordat het licht wordt. Hierdoor gebeurt er erg weinig en blijven de meeste medewerkers het liefste zo stil mogelijk op hun stoel zitten en de AC op maximaal volume.  Wat wel leuk aan ramadan is, is dat ze allemaal gezamenlijk eten buiten, we zijn 1 keer uitgenodigd om langs de Nijl te eten, en 1 keer hebben we met de ZOA staff een gezamenlijk eten gedaan ’s avonds. Met zn allen wachten op de iman die door de luidspreker roept dat je mag gaan eten.

Afgelopen weekend was het suikerfeest. We waren door een collega uitgenodigd in haar geboortedorp. Iedereen gaat naar een paar dagen of een paar weken naar zijn of haar ouders. Ik ben met Cor en Liesbeth de dag voor het suikerfeest naar het dorp gereisd. Helaas hadden we niet zoveel geluk, het duurde een uur voordat de bus vol zat, en nadat hij vol zat reed hij als een gek, waarna hij na 1 uur moest stoppen, omdat we in een konvooi verder moesten. Deze konvooi’s zijn ingesteld omdat de bussen als gekken rijden en daarom rijdt de politie met een gangetje van 60 a 70 voorop met 20 bussen erachter die er niet voorbij mogen. Wij waren de 1^e bus in het konvooi dus we moesten een uur wachten op meer bussen. Waarna we weer rustig op weg konden. Uiteindelijk na 8 uur reizen (na de bus moesten we nog een pick-up en een ferry) kwamen we aan in het dorp. Hier iedereen begroet, we kregen gelijk eten en drinken, daarna nog een potje kaarten en moesten we weer eten, want het was het einde van de ramadan. De mannen buiten op straat en de vrouwen binnen. Iedereen neemt een schaal met eten mee en een paar kannen heel zoet drinken en dan mag je van alles wat nemen. Hierna nog maar even wat gepraat en vroeg naar bed gegaan. Volgende dag bij de moskee gezeten om het suikerfeest in te luiden. Cor en ik hebben op een afstandje toegekeken en Liesbeth mocht met de vrouwen mee.
Na het de preek kreeg iedereen dadels en koffie en de kinderen steken vuurwerk af, of spelen met een klappertjespistool. Daarna iedereen een hand geven, en bij een heleboel mensen op bezoek geweest. 

’s Middags gelukkig wat rustiger en konden we de boomgaarden bezoeken, welke erg mooi zijn. Wat verse dadels gegeten en wat uitleg gehad over het bewateren van alle bomen. Er staan enorme generatoren die het water uit de Nijl in een groot kanaal pompen en die via allemaal zijkanaaltjes bij de boomgaarden terecht komen.

Dag erna hadden we nog het plan om naar de pyramides te gaan, maar het was erg warm en daardoor maar weer op huis gegaan. Ook hier viel de reis niet mee, omdat er veel regen en zelfs een zandstorm was. Bij deze zandstorm zag je nog geen 2 meter voor de bus meer, waardoor hij helemaal moest stoppen. Na een lange reis om 23:00 thuis, dus ik dacht lekker naar bed, maar helaas. Ten eerste was er een tijdelijke wacht die niet snapte hoe de generator werkte, dus ik dat uitgelegd, komen we boven is het overal ingeregend, dus eerst maar dweilen. Uiteindelijk om 24:00 op mn bed, slaat de stroom op 1:00 uit, word ik wakker van, want de AC en de ventilator valt dan uit. Beneden gekomen lag de wacht te slapen, dus ik kwaad hem wakker gemaakt. Die loopt slaapdronken van links naar rechts, dus ik zeg zou je de generator niet even aandoen. Doet die de generator aan maar niet de switch om de electriciteit van de generator naar het net te krijgen. Dus ik zeg je moet die switch omzetten. Maar hij zet de generator weer uit. Ik word nu een beetje pissig, dus ik roep NEE. Dus hij probeert de generator weer aan te zetten, maar doet dit zo snel na het afzetten dat er een grote vonk van de accu afkomt en de generator niets meer doet. Hierna moest ik even op mn tong bijten, maar ben maar weg gelopen. De rest van de nacht geen stroom meer gehad dus, en weinig slaap gehad, maar met de gedachte getroost dat de buren in een klei hutje leven en dat waarschijnlijk hun het veel moeilijker hebben met zoveel regen. Dat bleek ook wel de volgende dag gezien deze foto’s.

 Buren wonen dus rechtsonder in het klei huis

Er is heel veel regen gevallen afgelopen tijd en dat kan allemaal niet weg, er zijn al honderden doden door de regen. Er staat heel veel water in sommige gebieden waardoor mensen omkomen. Maar de meeste komen toch om, doordat ze geëlektrocuteerd worden, ze pakken hier namelijk gerust een stekkerdoos op, die in het water ligt. Wat niet erg verstandig is. Hierdoor haalt de overheid ook veelal de stroom eraf met de regen.

Verder nog geen plannen voor de komende periode omdat ik eerst wat nieuwe collega’s moet krijgen om naar Darfur of Gedaref te kunnen. De opvolger van Simon is bekend en die komt hopelijk halverwege september. Daarnaast gaat Cor over 2 weken weer weg, maar komt waarschijnlijk in oktober nog voor 2 maanden. Hopen dat alles weer een beetje normaal wordt over 2 maanden.

Ben wel weer door mijn verhaal heen, het beste aan iedereen maar weer!

Groeten

Erik