Ouders in Sudan

Hee Allen,

Mijn ouders zijn vorige week langs geweest, maandags de 12de besloten om een ticket te boeken en donderdag op vrijdag vlogen ze al, dus vrijdagnacht de 16de kon ik ze al ophalen. Zo lijkt het wel erg simpel om Sudan binnen te komen, maar er is wel 5 weken visa procedure aan vooraf gegaan.
Maar ik was erg blij om ze te zien en 10 dagen ze Sudan te kunnen laten zien.

Omdat het wel eens leuk is om te laten zien hoe iemand anders Sudan ervaart heb ik mn moeder gevraagd om een verslagje te schrijven. Hieronder het verslag.

Groeten

Erik

Bezoek Erik in Soedan:

Midden in de nacht landen we op het vliegveld Karthoum. Erik staat gelukkig bij de uitgang.Het is heel warm en bij binnenkomst in onze slaapkamer, denk ik: “Help, moet ik hier 10 nachten slapen”

De volgende dag brengen we een bezoekje aan de markt. Van een heel vriendelijke groenteman krijgen we een meloen, omdat we de ouders van Erik zijn. De markt is een grote verzameling van alle denkbare en ondenkbare spullen. Potten, pannen, koelkasten, etenswaren, maar ook kleding, die je op straat niet tegenkomt.

Op de weg sta ik doodsangsten uit. Links en rechts wordt gepasseerd. Links heeft voorrang, ondanks dat men rechts rijdt. Daar moet je ook even aan wennen. Nauwelijks verkeersborden. Dat is dan wel weer makkelijk. Over het algemeen gaat alles toch wel goed als je niet om een deukje geeft. Ik heb geen auto gezien zonder deuken of krassen. Voetgangers moeten rennen voor hun leven. Zebrapaden heb ik niet gezien. Wel ezelskarren en heel veel tjoektjoeks.

De doorgaande wegen zijn geasfalteerd. De rest is zand. Dat zand dringt overal door. Het douchewater wordt helemaal bruin als je er onder staat en de witte handdoeken van Erik zijn inmiddels zandkleurig. Hoe de Soedanezen hun jurken zo helder houden, is voor mij een vraag.

Er staan mooie gebouwen in Khartoem, maar ook hutjes van lappen en dekens. En overal zwerfvuil. Héél véél plastic. Volgens Erik komt dat omdat de Soedanezen hun spullen vroeger verpakten in bladeren en die dan gewoon weggooiden.

We hebben 2 museums bezocht.

Langs de Nijl gewandeld, waar het wel groen is en vruchtbaar.

Gezien hoe men van klei stenen bakt.

Met een 4 wheel drive naar de piramiden gereden en daar gekampeerd. Lekker geslapen hebben we daar niet.Het waaide nogal en ’s nachts werd het toch wel wat koud en het ergste was, dat er opeens een muis naast me zat, toen we aan het eten waren. De hele nacht dacht ik hem te horen.

De tempels van Naqa bezocht. En overal ben je de enige toerist. Dat is wel heel bijzonder. Toch blijken de bewoners er wel aan gewend te zijn, dat er toeristen komen, want als we de weg vragen, is hun eerste reactie: “ money, cigarets” Wel begrijpelijk als je niet veel te verteren hebt, maar wel jammer.

De dansers op de begraafplaats bezocht. Daar vielen we als witte mensen wel op, dus regelmatig kwam een Soedanees je een hand geven en een praatje maken, Heel vriendelijk en we moesten vooral ook in Nederland vertellen, dat ze zo aardig waren, zodat we hier een beter beeld van Soedan kregen.

We hebben gezellig bij Nelleke gegeten en Else heeft een keer voor ons gekookt. Leuk om de mensen te ontmoeten waar Erik mee omgaat. Verder bij een Libanees, een Japanner en een Indiër gegeten. Allemaal goed en niet duur.

Zondag naar de kerk geweest, waar we vriendelijk werden ontvangen.

De laatste 2 dagen zijn we naar de Griekse club geweest, waar ze een zwembad hebben. Dat was lekker relaxed. Je mag er niet fotograferen, maar wel gewoon in bikini of zwempak zwemmen.

Het was heerlijk om Erik weer te zien, zijn woonomgeving, de mensen waar hij mee omgaat en een stukje van Soedan.

Het mooiste stukje Soedan, wat ik gezien heb, vond ik een strandje aan de Nijl, waar alleen wat kamelen en geiten liepen met een herder en waar 2 vrouwen met een ezelskar water kwamen halen.

O, ja, de laatste dag weer naar de markt en nu mocht ik een meloen uitzoeken, kreeg er nog een mango bij en een zakje rozijnen. Dit omdat ik moeder was en men moeders moest eren, omdat ze je 9 maanden gedragen hebt.